'Ne zaman adam oluruz?' ya da 'Ne zaman gerçek anlamda insan oluruz?'
Yaptığımız savaşlarla değil; bilime, sanata, teknolojiye, kültüre yaptığımız katkılarla övündüğümüz zaman..
Önce kendi içimizde, öz benliğimizde, sonra ülkemizde, daha sonra da tüm dünyada 'barış'a..gezegendeki herkesin eşitliğine..sadece kendimiz için değil, kendimiz ve herkes için adalete..köleliğe değil özgürlüğe ulaşmaya ve bunları yaymaya çalıştığımız zaman..
Aklımızı gömmek yerine, kullanmaya başladığımız zaman..
Aklımızı gömdürtmeye ve bizi köleleştirmeye çalışanlara ''Hayır'' diyebildiğiniz zaman..
Yıkmakla değil, yapmakla övündüğümüz zaman..
Her ne yapıyorsak daha iyisini, en iyisini, en dürüst şekilde yapma çabasını ruhumuzda hissettiğimiz zaman..
Kendi doğamızda olan iyiliği tekrar hatırladığımız zaman..Yani insan doğasında zaten varolan ama bu plastik dünyanın 'çoğaltma tutkusu, açgözlülük, hırs, üstün görünme çabası ve bencillik pompalayarak' bize unutturduğu ''iyiliğe'' tekrar yöneldiğimiz zaman..
Yani Evreni ve insanı yaratan varlığın sadece varlığına inanmakla değil, O'nun sözlerine de inanıp, tüm insanlığa olan evrensel mesajını dinleyip güvenerek uyduğumuz, O'na tam olarak teslim olduğumuz zaman...
Selam ve Barış üzerinize olsun...
Baransel.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder